10

10..

Οι φωνές εντός μου είναι πια κατεστημένο που μπορεί
να δημιουργήσει μία χώρα ονείρων..

Κι όμως:
και ξύπνιος ονειρεύομαι..

Τόσο λιτοδίαιτος σε ανάσα που απορεί
ο θεός ‘’τι έπλασα;’’

Έχω αφεθεί να παρασύρομαι από τα μελτεμάκια κάθε πόθου..

Βλέπω γυναίκες ωραιότητας που εξάπτουν
τις φαντασίες ως και των αποθαμένων.

Γυρνώ στο φως-

μισός υπαρκτός και μισός
του ανέμου άθυρμα-
και σκοτεινό ρήμα της μοίρας..

Το κράτος της λατρείας μου
είναι κάτι πουλιά
που αμφισβητούν τα πάντα..

Πετάνε ελεύθερα μέσα στους πιο ασύνορους
ουρανούς-
διδάσκοντάς με ποίημα!