ΠΟΙΑ ΕΙΣΑΙ;...

ΠΟΙΑ ΕΙΣΑΙ;…

Εσύ που κοιμάσαι κι εγώ που οδηγάω
ένα αμάξι σκέψης που πηγαίνει σ ένα πουθενά..

Γιατί πώς θα μπορεί ο έρωτας αλλιώς να μην περιγράφεται;

Τα χείλια σου ανάβουν μέσα μου τον φάρο του αισθήματος..

Ποιά είσαι εσύ η ανθισμένη κι ακριμάτιστη
σαν μια ελπίδα που διατρανώνει το μεγάλο της
βάθος;