47

47.

Ελάτε τώρα- κοιτάξετε!
Από μέσα μας ανατέλλει ο ήλιος-
ο κόσμος γράφεται
σαν μία μυθιστορηματική
ανάπλαση- τέτοια που είναι η ζωή.

Δεν με ακούτε; Ξέρω..

Πρέπει να καταργήσεις τις αντωνυμίες, να δεις πλατιά
πιο ευρυγώνια
μέσα στο πουθενά- να οργανώσεις
τις προθέσεις -όχι εκείνες τις γραμματικές- να πας
αθώος να δικαστείς
μέσα στα τόσα ρημαγμένα ρήματα.

Θέλω να πω: σου ταιριάζουν οι λέξεις - γι αυτό θα πλάστηκες
φαίνεται:

να ορατοποιείς τα αόρατα, τα ρευστά,
κι οι άλλοι δύσκολα να σε καταλαβαίνουν..

Τώρα όπως βαδίζεις νύχτας δρόμους κι αναγκαιύεσαι
των άστρων επιείκεια- κοίταξε:

εσύ θα πεις για όλα που αρμόζουνε
για να η ποίηση η μέσα σου ευαγγελιστεί!