ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ..

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ..

Έτσι γλυκά σκεφτόμουν να σε φτάσω
Με τον νου, όπως
Σ’ ένα βράδυ
Ήσυχο, πράο,
Στην εξοχή
Μπροστά σου ξεδιπλώνεται
όλη η προηγούμενη ζωή βεντάλια.

Εξομολογητικός τόσο που δεν μου έμεινε
και τίποτα να πω

Κι αν με ρωτήσεις
Από πού ανθίζει μια καρδιά -δεν ξέρω..

Μόνο τραβάω κουπί
Σε έναν δύσκολο βιοποριστικό
ρόλο..

Δισυπόστατα αθώος και τι να μου πει ο καιρός..

Λέξεις αρμόζω σ’ ένα άγνωστο
Ψηφιδωτό που αγγίζει
Την τελειότητα της ματαιότητας.

Τα οστά μου πονούν, το αίμα
Πονάει- δεν έχω
Ήχο μελωδικό
για ίαση..

Μόνο σαρώνω
γύρω την ερημιά
-να βγάλω
συμπέρασμα λευκό
από το αποτρόπαιο μαύρο..