4 Μαΐου 2017

η αναπνοή σου άνοιξη και έρωτα μοσχοβολά!




Ευγενικά το φως σου παραχωρεί τις φιλοδοξίες του και ορμά στις κοιλάδες του Χρόνου·
Βαυκαλίζει ο ουρανός το πέλαγος και γεννιούνται επικές στιγμές μιας γαλήνης·
Λέλουδα χαράς πλαταίνουν τα σύνορα της σκέψης σου- θα είσαι πάντα λυρική
Φωταγωγημένη στην πλευρά την πλέρια της συνείδησης, θα είσαι πάντα ωραία
Όπως μασάς το τσάγαλο και η αναπνοή σου άνοιξη και έρωτα μοσχοβολά!



2 σχόλια:

  1. Κάποιος που δεν ησύχασε ούτε στον ύπνο ... ΣΠ

    Αδύνατον να ησυχάσεις στον απαραίτο ύπνο,
    Φίλε-αδελφέ μου...

    Εκεί ξεφυτρώνουν ολοκληρωμένα τα έσω όνειρα....
    και το σπουδαιότερο: Δεν σου επιτρέπουν να τα αντιγράψεις... να τα ζήσεις όταν ξυπνήσεις... να τα γράψεις... τόσο ξεχωριστά είναι που η θύμηση περιπαίζει για την ιδιαιτερότητά της...

    Φιλί Νεο-Υορκέζικο...
    Γιώτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή


  2. Πολύ ωραία τα είπες! Πώς να τις κάνεις τέτοιες αντιγραφές; Αδύνατον..
    Πρέπει να ζούμε στις πεζές πραγματικότητες..
    Ας τις γλυκαίνουμε τουλάχιστον με το ποιητικό σορόπι μας.
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή