Με έδεσε η λύπη.

Ήτανε όπως κανείς δεν το περίμενε:
οι ισορροπίες κρατήθηκαν πάνω σε ανισορροπίες-
κι έτσι όπως γίνεται να χάσεις το νόημα και 
σου είναι άγνωστα κάτι φορές τα προσφιλή,
κατάλαβα να αθροίζω απουσίες που πολύ με πονέσανε.
Ήτανε ο θάνατος, το καθαρό Μυστικό, που σε πιάνει αδιάβαστο.
Με έδεσε η λύπη.
Ξάπλωσα κι έκλεισα τα μάτια.
Δεν είναι όλα παιχνίδι του ύπνου.
Ο πόνος μου θέλει εκφράσεις αλλά πάντα θα είναι βουβός..

13.05.2016