Η μπαλαρίνα Άνοιξη κλέβει το όραμα της χαράς…

Αυτά που χορεύουν δεν είναι των ανθέων οι ταξιαρχίες, ούτε καν η στρωτή

Απλωμένη θάλασσα στο λιβάδι, της χλόης-

Είναι η ντελικάτη παιδούλα που μοσχομυρίζουν αέρα φρέσκο τα μαλλιά της όπως αχτένιστα

Κραδαίνουν το σύμπαν της έκπληξης-

Είναι η Άνοιξη μεστωμένη με στήθια λαύρα προκλητικά και οι πόθοι

Που την ορέγονται και την ακολουθούν-

Η Άνοιξη προ των πυλών, η Άνοιξη

Διαβάζοντας ψαλμούς απ' τα παλιά Ανθεστήρια, η Άνοιξη

Που έπαιξε τόσο με την πραγματικότητα που η πραγματικότητα λουλούδιασε!