Αψηφώ τα κόστη…

Είναι το σκεύος της αλήθειας που μου έμεινε στα χέρια

Από θραύσματα ιδεών, ο κόμπος που δεν έλυσα - και τι μ’ αυτό;-

Στον υπερθετικό τους συντελέστηκαν μέσα μου όλα-

Οι σιωπές, η μοναξιά, οι ηθικές δαπάνες-

Στο κάτω κάτω της γραφής (το ξανάπα..) η σελίδα κλαίει μελάνι

Ένθεος άθεος και επί τα αυτά - μου απίστησε στα τελευταία κι ο Μάιος-

Όσα συνθέτω με περιγελούνε-

αρκέστηκα σε ακρογιαλιές και μου διέφυγε το πέλαγος-

Α παλιγγενεσία, ανάσα, του έσω κόσμου μου!

Αψηφώ τα κόστη και λατρεύω την φαρέτρα που βέλη αποφασιστικά σηκώνει..