Η ΠΟΙΗΣΗ..

Η Γραφή αποδίδει στον συγγραφέα προθέσεις που ίσως κιόλας καμιά φορά κι ο ίδιος δεν έχει. Και εξηγώ:

κάτι φορές το ειπωμένο ξεπερνά τον ίδιο τον δημιουργό και ως προς το εύρος των εννοιών που φιλοξενεί και ως προς την φασματική αντίληψη που ο ίδιος έχει ως προς τα μυθικά ή τα πραγματικά που αναγγέλλει γεγονότα.

Έτσι κι η ποίηση:

Σταματά πάνω απ’ την πραγματικότητα σαν μεγεθυντικός φακός που δίνει πολλαπλά πρίσματα μετουσίωσης και όποιος καταλάβει αυτήν, κατάλαβε.

Εμένα μου άφησε πάντα ένα ίζημα Αλήθειας και Ομορφιάς στην καρδιά. Και γι’ αυτό, είμαι ευτυχισμένος.

Κατοικώ εκεί που η ελπίδα δεν έχει νόημα και εκεί που η απελπισία γίνεται ελπίδα.

Και γράφω γιατί είναι το Τίποτα που ανακαλύπτω, μέγας θησαυρός!