πρόσεχε!

  

Α άνθρωπε του κόμματος, λυσσασμένε σκύλε

Που δεν κατάλαβες ότι
σε πιρουνιάζει η ιδέα του θανάτου δυνατά

Και συ απλώνεσαι όπως λεκές σε ένα ύφασμα, αναμασώντας

Όσα η νομενκλατούρα θέλει

Ω αφελή, που πίστεψες ότι για σένα νοιάζονται αυτοί οι τυφλοπόντικες

Που κάτω από την γη τρυπούνε για λαγούμια

Που αποθηκεύουν τα λεφτά που εσύ στερείσαι- α
πρόσεχε!

Θα δώσεις τον καλύτερό σου εαυτό θα δώσεις
το αίμα σου

Και θα σε πουν για το παραμικρό προδότη, αυτοί

Που έχτισαν εχτές παλάτια Τσαουσέσκου κι έτρωγαν

Με τα πιρούνια τους και τα κουτάλια τα χρυσά..