Συντονίζονται οι λαοί σε μισοπεθαμένες συχνότητες.

Το πρωινό ξεχύνεται σαν υπέροχη λαίλαπα και μέσα 
απ’ το ηλιόλουστο πάρκο γράφει τα ευαγγέλιά της η ζωή.

Όσοι έχουν τα κότσια ανηφορίζουν τον δρόμο της σκέψης.

Οι άλλοι μένουν απαθείς να κοιτάζουν 
που πια ξεθώριασε της νιότης η φωτογραφία.

Μέσα στα έντερα οργανώνεται η πορδή της περιφρόνησης.

Υπάρχει μία κραυγή που δεν σώζεται, υπάρχει μια ανάγκη.

Οι μάζες ζουν αγανακτισμένες καταφέρνοντας μπιρ-παρά να αγοράζουν 
τα ψεύδη. Διατηρούνται διαταραγμένες

Ισορροπίες.

Συντονίζονται οι λαοί σε μισοπεθαμένες συχνότητες.

Προτεινόμενη η κατάθλιψη και ο θάνατος οικειοθελώς αν γεράσεις.

Χρεοκόπησαν τ’ ασφαλιστικά τους ταμεία.

Ασύρματη τηλεφωνία γκιλοτίνα.

Παρακολουθούνται οι ορέξεις σου και η νομή των τιποτένιων σου αγαθών.

Οι επιθυμίες σου επεκτείνονται έως το άπειρο.

Ο εραστής της πόλης ασφυκτιά πίσω απ’ την κλειστή πλατεία

Διαβάζοντας την πρωινή εφημερίδα του- σκεύος ολέθρου.

Σε ό,τι αφομοιώνουμε χιλιάδες παράσιτα.

Άδηλος η αναπνοή σου- πλέον γίνεται απ’ το δέρμα-

Απαγορεύεται η φανερή αναπνοή.

Τα πάντα που κάποτε πίστεψες έχουν τώρα υπόλοιπο-

Και κλονίζουν της κοσμοθεωρίας σου το σχήμα, κλονίζουν

Τον αίθριο γαλανό ουρανό..