...αποχρώντος λόγου...
Δεν είναι ποίηση αυτό, είναι ο καημός μου…
16 Σεπτεμβρίου 2012
Πάνω απ' την Ξάνθη
Πάνω απ' την Ξάνθη ο αέρας πυκνώνει βαρύς.
Αν βρέξει θα αναταράξει τα πλακόστρωτα.
Ο ήλιος ένιψε τα χέρια του
και μου μηνάει ότι ζω δίκαια και με πείσμα ακόμα.
Μια νίκη περιμένω
του μυαλού.
στην Ξάνθη ήμουνα.. είναι από αυτά τα στιχάκια που ερχονται ξαφνικά στο μυαλό και αν προλάβουν να καταγραφούνε κάπου, έχει καλώς- αλλιώς χάνονται για πάντα.. Καλό βράδυ!
Μετουσιώνεις την εμπειρία
ΑπάντησηΔιαγραφήσε ποιητικό γίγνεσθαι με λαμπρά
αποτελέσματα
Σε φιλώ Στρατή
καλημέρα Στρατή...
ΑπάντησηΔιαγραφήη Ξάνθη σε ποίημα-)))τέλειο!!!!
Ελένη χαίρομαι που είσαι πάλι κοντά μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά!
Χρυσούλα
ΑπάντησηΔιαγραφήστην Ξάνθη ήμουνα..
είναι από αυτά τα στιχάκια που ερχονται ξαφνικά στο μυαλό και αν προλάβουν να καταγραφούνε κάπου, έχει καλώς- αλλιώς χάνονται για πάντα..
Καλό βράδυ!