Μεγάλωσα σε γειτονιές που ο κόσμος ήταν σκληρή μαθητεία

Μεγάλωσα σε γειτονιές που ο κόσμος ήταν σκληρή μαθητεία,

μέσα σε ένα όνειρο που ποτέ δεν τους χώρεσε όλους-

έμαθα από νωρίς τα αγκάθια, το λαχανιασμένο

τρέξιμο στο τέλος μιας μέρας

που όταν εξαργυρώνεται, είναι ακάλυπτη επιταγή:

Είδα το θεό υπό γωνία

σαν από μαθηματική πλάνη

να έγιναν αχρείαστες οι τότε θρησκείες μου-

γνώρισα το κουράγιο που κάποτε λείπει-

εκπυρσοκρότησαν μέσα μου όμως

οι λέξεις -λυτρώθηκα-

κι ας έχασα πολλές νύχτες τον ύπνο μου, ας ήπια

το κώνειο των ιδεών- ποιός πεθαίνει

ποιός μπορεί να πεθάνει όταν είναι

ένα νέο αγρίμι που πιστεύει στην νίκη του και προπάντων

στην ποίηση

που ακονίζει μέσα του λέξεις μαχαίρια!

                                                                            5.2.2010