2 Ιανουαρίου 2012

Αυθεντική όσο ένας κραυγάζων ήλιος.



Το κακό ξεκινά από την άγρια άποψη των αχόρταγων.
Αλλά εγώ ξέρω να κοιτώ τον πόνο της ζωής και να νιώθω
το κουράγιο που έχεις
με έμπνευση από λιωμένο κρύσταλλο να γενναιώνεσαι..
Αυθεντική όσο ένας κραυγάζων ήλιος.
Πολυποίκιλη όσο μια ζωντανή φωτιά
Που χαρίζει λούσου αισθήματα.                                   
Θα συναντήσω το ερωτικό πάθος σου δίνοντας
Όρκους στο φεγγάρι.
Σε κληροδοτεί ο πνευματικός σου αέρας
Στο μέλλον των εφηβικών σκιρτημάτων.
Οργασμός τα φιλιά σου-
Και οι ρίμες που πλέκεις
κρυφός οργασμός..

                                                            Τσεχία  16.11.2011


6 σχόλια:

  1. ...ας μη χορτάσουμε ποτέ να αγαπάμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι όμορφες αυτές οι σκέψεις...
    Τόσο γλυκές όσο η αγάπη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. vagnes

    ας ζωγραφίζουμε την ψυχή πάνω στην άγραφη σελίδα της ζωής..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Lydia Plain

    Καλή Χρονιά Λυδία!
    Όταν η ποίηση πράττει, ο τρόπος της είναι φωτεινό αχνάρι μέσα μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Είναι τόσο ωραίο όταν η τέχνη προσπαθεί να εκθέσει στα μάτια των άλλων ο,τι πιο εσωτερικό έχει ο καλλιτέχνης... και το καλύτερο είναι όταν οι αποδέκτες της, αναγνωρίζουν κομμάτια του εαυτού τους μέσα σ'αυτήν την έκθεση... ^^

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Lydia Plain

    ωραία που μετέδωσες την σχέση καλλιτέχνη- αναγνώστη!
    Είναι αυτό που κάνει το έργο να έχει νόημα ύπαρξης και να δίνει ζωή στο εσωτερικό της φως!

    ΑπάντησηΔιαγραφή