Τα λόγια εξυπηρετούν μια σοφία που σιγά σιγά φθίνει και σβήνεται.

Τα λόγια εξυπηρετούν μια σοφία που σιγά σιγά φθίνει και σβήνεται.

Γράφονται πάνω σε περγαμηνές που είναι ανακόλουθες.

Κανείς δεν τα καταλαβαίνει.

Μα όλοι έχουν ανάγκη τον φιλοσοφικό λυρισμό.

Περπατούν μες την συνείδηση ενώ η συνείδηση είναι μια σφήγκα που δεν θα σου αποκαλύψει το αληθινό πρόσωπό της.

Παίζουν μ' εσένα- κι εσύ παρακολουθείς σαστισμένος τα δρώμενα

Γερνώντας σε χρόνο που σου αφαιρεί από την ηλικία την πιο ζωτική σου ικμάδα.. Ω, φουκαρά μου, με λέξεις που δεν σου ανήκουν

Έφτιαξες μια περιουσία δακρύων- κι ήσουν πιο ειλικρινής

Όταν η νύχτα σ' άφηνε το σώμα το γυμνό να αγκαλιάσεις

Της παρθένας σου σκέψης, του εκκολαπτόμενου ονείρου..

                                                                                       2011