Συμμετέχοντας στην ομορφιά μ' όση ψυχή μου δάνεισε ο ήλιος.

Συμμετέχοντας στην ομορφιά μ' όση ψυχή μου δάνεισε ο ήλιος.

Και δεν έχω τίποτε άλλο από συνείδηση να καταμαρτυρήσω.

Πάω γυμνός από κακία στα μέλλοντα.

Ντυμένος αισθήματα και πάντα μ' ένα

Παλιό βιβλίο που κρατώ ενθύμιο από της νιότης μου την λεβεντιά.

Στα χέρια μου μολύβι που θα γράψει την αλήθεια

Όπως στου πεύκου το ρετσίνι ελπίζει να σωθεί η αξία του ελληνικού καλοκαιριού.

Των χόρτων η έξαψη ανάβει.

Μετανοώ αν έσφαλα- αλλά δεν θα το μάθω

Αν έχει νόημα η κάθε συγχώρεση.

Βαδίζω προς το ύστατο επιχείρημα του τάφου..

                                                             12.6.2010