76.
Στο ωδείο της μέρας μαζεύτηκαν τα πορφυρά κορίτσια
σαν νότες
που επαναστάτησαν
με τόσα θαρρετά φωνήεντα·
Με τα λινά πουκάμισα που από μέσα
πυροβολούν οι ερεθισμένες ρόγες·
τα βαμβακερά μπλουζάκια
που ο ιδρώτας σύνορα να σχεδιάσει θέλει..
Ά! Φώτα,
νιάτα του καλοκαιριού, υπεροψίες
της νιότης!
Η καρδιά
παντιέρα που ψηλώνει και
παντιέρα που αρμενίζει..
Η ψυχη πλαγιαζει στην αρενα της φυσικης ομορφιας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου ποιητη!
Χαιρετώ σε μουσικέ μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο ωδείο της μέρας μαζεύτηκαν τα πορφυρά κορίτσια....