μέσα σου εργάστηκε τόσο ο έρωτας

Όπως εγώ κανείς δεν μπορεί να σε μάθει, όπως εγώ

Που ξεφύλλισα τα αινιγματικά μάτια σου και βρήκα

τόσο φεγγάρι που θα ζήλευαν να το είχαν οι νύχτες.



Σε έφτασα

Με τον νου όχι, μόνο με την καρδιά και σε πήρα

Από το δόκανο της καθημερινότητας για να σε κάνω πουλί

Που απ' όλα ξεφεύγει.



Τώρα αφήνω τις λέξεις μου να προσπαθήσουν να πούνε

Το ανείπωτο, κοιτάζω

Που όταν βραδιάζει είναι μελαγχολικός ο βυθός

Των ματιών σου

Και ξέρω ότι μέσα σου εργάστηκε τόσο ο έρωτας που θα γίνει

Μια μέρα η πατριδογνωσία μου μια φράση

Που θ' ακουμπά εντός της

της ψυχής σου ο ωραίος ορίζοντας..