Ποιός είναι εκείνος που διατάζει κι εναντίον μου συντάσσονται
όλες οι θλίψεις που με κατατρών ακόμη;
Βαριά ακουμπώντας πάνω στον καιρό
και "δεν λέει, δεν λέει" να εμπιστεύεσαι αυτήν την εποχή:
γκρεμίζει όλα τα είδωλα, ιδέες κατακρημνίζονται, ελπίδες
σαθρά όσα στάθηκαν στο μακρινό "άλλοτε" πέφτουν
πόσο υποφέρει κάποτε και πόσο αντέχει το σαρκίο;
Κι όσα ποιήματα να γράψω θα είμαι πάντα ένας μέρμηγκας
που αποταμιεύει σπόρους ιδεών ίσα για να περάσει
μόνο έναν δύσκολο χειμώνα...
9.2.2010
Σίγουρα δεν είναι να εμπιστεύεσαι αυτή την εποχή,όμως αυτή την εποχή την φτιάχνουν άνθρωποι. Κι είμαστε όλοι μέρμηγκες δημιουργίας. Και κοιτάμε μπροστά ότι κι αν συμβεί, αποθηκεύουμε και δημιουργούμε αυτό που θα αλλάξει το σήμερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘλίψη υπάρχει σε όλους, στους δημιουργούς είναι ένα περίεργο χαρακτηριστικό της ψυχοσύνθεσής τους. Χωρίς αυτό δεν μπορούν να δουν βαθειά στη ψυχή.
Μ'άρεσε γιατί βγάζει ψυχή και ότι νιώθεις σε λίγες γραμμές. Δυνατό και εξαιρετικό!
Σ' ευχαριστώ ΑΝΑΣΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ότι συγκινούν οι στίχοι μου μου δίνει κουράγιο!
ΓΙΑΤΙ
"δεν λέει, δεν λέει" να εμπιστεύεσαι αυτήν την εποχή: