Α, να ζούσαμε σε μια εξοχή

Α, να ζούσαμε σε μια εξοχή με ένα μόνο μέλημα: να μας αρέσει
που τρέχει έτσι λυρικό κι ευφρόσυνο το νερό –
συλλαβίζει
τις μετέωρες πάνω στα βράχια ανεμώνες
που λένε κάτι για την λευτεριά …

να ζούσαμε
άσπρα- όχι ερυθρά ή πολύχρωμα
όχι με μυστικά ή με κάτι στις τσέπες μας
μόνο ανέγνοια-
σαν να μην ήταν έγκυρος
ο που μας δόθηκε να ξοδέψουμε αμετάφραστος χρόνος..