29.
Απαγγέλω πάνω στο κορμί σου μ’ ένα ρόδο:
Πορφυρό σκήπτρο της παλλόμενης ευωδιάς.
Από τα χείλια στο στήθος- παρακάτω
Στην κοιλιά- παρακάτω
Στο «ρόδο των ρόδων», στους μηρούς,
Στις πατούσες που με τα ακροδάχτυλά τους
Σημαδεύουν προς τ’ άστρα πορείες!
Έτσι τσουγκρίζουμε τα κρασοπότηρα κι ο πόθος καίει!
1.5.2008
Περπάτησες όλο το δρόμο μεθυσμενος ... από το ανθισμένο ρόδο ως το χώμα της Ψυχής που το θρεφει....
ΑπάντησηΔιαγραφήΠότισες το φιλί με τη στάλα της δοκιμής...
κι έμεινες εκεί...
για ώρες...
Γευσιγνώστης, που έμεινε μόνο στη ΜΙΑ και μοναδική γεύση...
Στη σταγόνα του Έρωτα...
Της καληνύχτας τα φιλιά, κρυμμένα μεσα στα ροδοπέταλα..
Το θεωρώ ερωτικό ποίημα γιατί βαφτίζει το υπονοούμενο στην μαγεία των λέξεων και της μουσικής..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι πλάθει ήθος..