10 Απριλίου 2009

29.

Αλίμονο τι φως κατέχω που και μέσα μου αστραποβολά
και σαν λεπίδα με ξεσκίζει!

Είμαι ένας κι είμαι όλοι

κι όπως δεν το περίμενα-
χωρώ μες τα πλεούμενα όλων των ονείρων!
στις

2 σχόλια:

  1. ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ11/4/09 06:56

    Όλο το φώς φυλάκισα
    σε μια λεπίδα
    σε μια χαραμάδα που έσκαψα
    σ΄ έναν τείχο
    να απλώνω
    τα δικά σου όνειρα
    για να φωτίζονται
    σαν θα ξυπνάς
    να μη τρομάζεις από σκιές
    που χορεύουν
    σε σκοτεινά δωμάτια...

    Καλημέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ11/4/09 07:15

    καλημερα Σοφία!
    η ποιηση απαντα στην ποιηση..

    ΑπάντησηΔιαγραφή