...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

14 Νοεμβρίου 2017

Προκύπτει η ποίηση.



Κάποια πράγματα έτσι κι αλλιώς δεν τα ορίζω. Απλά κρατάω την οσμή της πραγματικότητας ενώ η πραγματικότητα ολοένα με ξεπερνά. Η πράξη θεατρικά συντελείται.
Πάντως δεν είναι δικό μου και τίποτα. Ένας χρυσοθήρας είμαι που απλά κλέβει από τις φλέβες της γης πολύτιμα και δυσεύρετα.
Προκύπτει η ποίηση.
Σαν δώρο.
Για να συμβεί μια κοσμοθεωρία που περικλείει ουρανό και γη και όλα τα μυστικά που έρχονται από την αρχαιότητα και πατούν πόδι στις μέρες μας- αφηνιασμένα.
Όταν γεννιέται ένας στίχος είναι η καυτή λάβα του που κυλά επάνω στις πλαγιές του όρους Αραράτ που θα σταθεί εκείνη η παράξενη κιβωτός που σώζει τα είδη της ζωής του πλανήτη.
Κι ο Νώε είναι επιλεγμένο σύμβολο μιας καθαρότητας ψυχής από εκείνες που θα συναντήσεις μόνο σε μεγάλα ψέματα και παραμύθια..




2 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

το δίχτυ της κατάθλιψης να μας ζωγρήσει, ατέρμονα
Να στριφογυρίζουμε μες τον τιποτένιο
οίκο του ψεύδους.. SP


Πόσο αληθινό, Φίλε μας!

...κι εδώ, κρύα χέρια
για χειραψία ακατάλληλα...

σε φιλώ,
Υιώτα

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...


Υιώτα μου
Κι εδώ χειμωνιάζει και μας δυσκολεύει. Προσπαθούμε να μείνουμε με ζεστές καρδιές.

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου