Αποτυπώματα αισθημάτων πάνω
στο νίκελο της καρδιάς σου
Και να σε διαβάζω πολλαπλά
σαν να μην σε μαθαίνω
ουδενί τρόπω
Επίμονα
Καθώς βραδιάζει και τα σταφύλια
αντανακλώνται μες το βλέφαρο του ουρανού
Ρόδινα
Σταματώ και ακούω: μια φωτιά
των ματιών σου γεμίζει σπίθες το αλωνάκι της σελήνης
Χειμώνιασε
Γράφω αγκύλες από όπου ούτε ο
θάνατος ξεφεύγει..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου