...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

9 Ιανουαρίου 2016

Ιανουάριο πάθος…




Του ήλιου το κάστανο ξεφλουδίζεται και μένει
ανυπόταχτα ωραίο κάτω από την πρωινή γυαλάδα, στην κόψη
του φωτός και στην κυριαρχία της ελευθερίας-
Ραγδαίο μαστίγωμα από της αχτίδας την ρομφαία
και συγκινητικό χάδι πάνω σε κείνη την καρδιά που υποφέρει-
Κλείνω τα μάτια, περνάει ως τα βλέφαρά μου
αυτό το φως που λιγώνει
τις αισθήσεις μου·     
                              δεν ειπώθηκαν όλα· κι αυτά που ειπώθηκαν
ξεβράστηκαν σαν όστρακα σε μια ερημική παραλία
που της εμπιστεύτηκε τα έργα του ο ωκεανός·
Ιανουαρίου βιολί που πέμπεις μουσική σαγήνη στον περιρρέοντα ορίζοντα,
ζωντανέ θρύλε του ημίθεου που έζησε πάνω σ' ένα ρυθμό ανθρώπινα ωραίο,
επιδιορθώνω το πανωφόρι μου, ράβω την λεοντή που μου χαρίστηκε
από ενός λεξιλογίου τον άνακτα που μένει απρόσιτος στον ανοχύρωτο ουρανό του..



1 σχόλιο:

Αστοριανή είπε...

δεν ειπώθηκαν όλα· κι αυτά που ειπώθηκαν
ξεβράστηκαν σαν όστρακα σε μια ερημική παραλία
που της εμπιστεύτηκε τα έργα του ο ωκεανός· ... S.P.


...είναι από τις αχτίδες που θα επιθυμούσα να είχαν διαπεράσει το σκοτάδι μου...
Κι αυτός είναι ο λόγος που "σκηνοθετώ" άλλες φωτο-εικόνες, καινούριες, τουλάχιστον, σε μένα και στον χώρο μου...
Στρατή μου, ένα ακόμη υπέροχο σου.
Χαιρε-τισμούς, Υιώτα

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου